Laatste vlagen van verstand
verbijsterd over hoe dichtbij
afstand kan zijn
De huid in jezelf kan nog zo dik zijn
verdund met slagen van gevoel
word hart ontveld en ontdaan
Van pijnlijke plekken als zweren op een onaangetast blad
Laat mij zijn als takken zonder bloesem
Achterstevoren vergaan, verrot, opgebloeid en ontstaan
vanuit de wortels vertakt
Versterkt en ontdekt
Ik bloei hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten