vrijdag 30 mei 2008

Windvlaag

Ze ontspringt de dans en valt
vele lagen dieper dan aan de oppervlakte te zien is
Ze danst en beweegt, ritmisch en met harde stoten
en haar gevulde longen tekenen haar borstkas
ik tel haar ribben en mis er twee, welgeteld een duo
en doe alsof ik niets gezien heb
Tussen mijn gespleten ogen bekijk ik haar
Al beseffend, dat een ribstuk nog van mij is
Ze eigent het zichzelf toe, en ik, stribbel niet eens tegen
omdat mijn hart in alle verleden tijd toch al verlamd was

Geen opmerkingen:

IK BEN TAM

Mijn foto
Ik slik woorden in en spuug letters uit.