Als transparant struikgewas
zonder bloeiende knoppen
Druk je geluidsloos op mijn mute knop
Mijn tegenstribbelingen gooi ik overboord
Wat er niet waard is aan waar
Schat ik in op niets
Mijn verlies is het niet
Als ik win in mijn Zijn en vertrouwen
Heb ik gezien wat een psyche deed
Met iemand die niet zien kon
Ik wilde het niet horen
Noch luisteren, terwijl mijn intuïtie
mij toefluisterde
Dat dromen niet bedriegen
De waarheid
Is vaak dichterbij
Dan een geruisloze leugen
Het verwijderd ons van het kennen
En kennis is de wetenschap
Dat we voelen te bestaan
Ik heb geleerd dat vasthouden
Niets is bij het loslaten
En houden van
Niets meer is
Dan het licht werpen
op mijn eigen Zijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten